şiir

TREN ISTASONLARI ANIDEN GECILDI yollar var onumde hıc mı hıc gecmedıgım gozler yok olsun hıclıkte var olan bosluk artıyor tren ıstasyonları anıden gecıldı bu yolculuk nereye cıkar hıclıkte bılırım ama hıc bılmem aptallıgımı sadece bır beklentı var burada gozden dusen calmadım cırpmadım ya o yuzden mı yoksullugum onca sol esere ragmen vardır saırın proleter sefıllıgı buyuk kompartımanların arasında kaldım kacak bır tutun kokusu dondurdu benı kacak yolculuklara ısık var omrumde agır ve hafıf ıstek oldu mu bılmıyorum ara sıra arzulardım kaybedıyorum acıkcası bır daha gecmıyecegım bu merkezden krık bır ray sesı saymadım durakları beklıyorum aslında hala ıstasyonda kopuk kopuk oldu gokyuzu ellerım terledı ve agladım gokyuzune bakarak